De torens van de Oranje Nassaumijn I kregen van de bevolking de naam D’r Lange Jan en ’t Lang Lies. De laatste werd in augustus 1976 opgeblazen, enkele dagen later de eerste, de 135 meter hoge schoorsteen van de Oranje Nassau, maar de kolos viel naar de verkeerde kant. De schoorsteen raakte hoogspanningskabels en viel bovenop een leegstaand pand. Ter gelegenheid van de afbraak van deze toren werd een afscheidsprentje uitgegeven.

Eind maart 2012 werd er begonnen met de aanleg van een park de wijk Grasbroek. Een park waar ook het monument D’r Lange Jan is geplaatst met op de achtergrond een stuk mijnmuur.

Een monument geplaatst als herinnering aan de Mijn en de befaamde torens en aan de val in de verkeerde richting.

De in 2008 overleden Heerlense schrijver Herman Cox maakte die val van dichtbij mee en schreef er een gedicht over.

Samen met Lange Lies vormde Lange Jan de herkenningspunten voor iedereen die huiswaarts keerde naar Heerlen, per trein of per auto. Ze gaven een bijna-thuisgevoel zodra ze in zicht kwamen. ’s Avonds waren ze zichtbaar door  de rode lampjes ON I. Die lampjes zijn behouden en branden nog op de mijnschacht die behouden bleef en waarin nu het Nederlands Mijnmuseum gevestigd is. De schacht is in 2010 gekozen tot een van de vijf Landmarks van Limburg. Herinneringen van (oud)Heerlenaren aan de torens op Heerlen Vertelt : heerlenvertelt.nl

Op internet zijn filmpjes te vinden van de val van de Lange Jan. Wiel Knipa schreef het lied D’r Lange Jan Marsj, een lied dat iedere Heerlenaar kende in die tijd en dat weleens het Heerlens volkslied genoemd wordt.

Foto's: Leonie Robroek