Onder aan de steile Oliemolenweg bevindt zich een van de ingangen naar het Oude Aambos. Aan het begin staan enkele bankjes vanwaar uit de Caumerbeek te zien is. De banken verderop staan dichtbij het hertenkamp. De oude beek kreeg zijn natuurlijke loop terug in 2009, door een grondige opknapbeurt.

Als de vogels in het bos hun zang en roep onderbroken hebben voor de nachtrust, roepen aan de rand van het park nog enkele vogels in de stilte. Die geluiden blijken uit een lamp te komen bij de bankjes. Een lamp met zwakke verlichting, zo zwak dat ze de naam “Kapotte Lamp” kreeg.

Halverwege de paal zit een bordje met de verklaring:
“U staat voor “die kapotte lamp, kort voor het hertekamp” waar Wiel Knipa al in 1954 over zong.
Druk op de knop, sluit uw ogen, luister en ervaar hoe het hier was en altijd zal blijven.”

Deze lamp is het Knipa-monumentje, ter ere en ter nagedachtenis aan zanger Wiel Knipa. Gesponsord door Roland Oostwegel, goudsmid, en onthuld in 2002 door de bedenkers, CV De Winkbülle.

Knipa was een bekend Heerlens carnavals liedjesschrijver en zanger. Hij schreef vele hits, als “D'r lange Jan”, “D'r Oambusj” en “D'r sjunkelwals”.
Na het indrukken van de knop, zingt Wiel Knipa zijn lied “Kóm noa d'r Oambusj toe”.

Over de betekenis van de naam Aambos, in het Heerlens “Oambusj”, bestaan meerder verklaringen. Een ervan is dat het in de volksmond zo genoemd werd vanwege de ligging bij het vroegere sanatorium, het zgn. “Adembos”.
In vroeger tijden vormde het Oude en het Nieuwe Aambos een geheel met het Kapellerbos in Schaesberg en het Imstenraderbos. Door de verstedelijking verdwenen grote stukken van dit prachtige oude bos. In het Nieuwe Aambos  stond ooit een sculptuur van Frans Peeters.

Het boek “In de schaduw van het Aambos” vertelt Douwe Tasma in 11 pagina's over de geschiedenis van het bos met de flora en fauna. Uitgegeven in 1980 door Stichting De Natuurgids Heerlen. Het Oude en het Nieuw Aambos worden gescheiden door de Oliemolenweg.

Foto: Leonie Robroek