Mijnwagen

Net als de mijnwagen op het schoolplein van de broederschool (zie mijnwagen school) heeft deze kolentransportwagon de gedolven kolen in de mijn vervoerd. De mijnwagen, in de Limburgse dialecten ook “koelwaan” of “jetsuugswaan” geheten, werd voor dat de locomotief in de mijnen werd ingevoerd, door paarden voortgetrokken.

De mijnwagens die met personen of paardenkracht getrokken werden, liepen over “'t lichte sjpoar”, het lichte, gemakkelijke spoor, het machinaal vervoer ging per “sjwoar sjpoor”, het zware, moeilijke spoor.

De slechtlopende wagens, de “kragke” werden voorzien van een bordje met opschrift waarop het euvel werd vermeld. Het werd dan hersteld.

Na de sluiting van de mijnen werden enkele wagons door mijnwerkers verzameld, om vervolgens in de tuin te plaatsen al of niet gevuld met bloemen. Zoals er een staat op de Locht, nabij de grens.

Deze mijnwagen staat naast de Koeltoren van Piet Killaars aan de Putgraaf.

Ook bij deze wagon ken ik het achterliggende verhaal nog niet.

Foto's: Leonie Robroek