Deze productiewagon heeft jaren dienst gedaan als transportmiddel voor kolen in een van de Limburgse mijnen.

De mijnwagen, in de Limburgse dialecten ook ‘koelwaan' of ‘jetsuugswaan' geheten, werd voor dat de locomotief in de mijnen werd ingevoerd, door paarden voortgetrokken.

De mijnwagens die met personen of paardenkracht getrokken werden, liepen over “'t lichte sjpoar”, het lichte, gemakkelijke spoor, het machinaal vervoer ging per ‘sjwoar sjpoor', het zware, moeilijke spoor.

De slechtlopende wagens, de ‘kragke' werden voorzien van een bordje met opschrift waarop het euvel werd vermeld. Het werd dan hersteld.

Na de sluiting van de mijnen werden enkele wagons door mijnwerkers verzameld, om vervolgens in de tuin te plaatsen al of niet gevuld met bloemen.

Deze ‘koelwage' staat op het speelplein van de Broederschool.

Het verhaal waarom deze hier staat, is me nog niet bekend.

Zie ook Mijnwagen.

Ook in Eygelshoven werd een mijnwagen uit 1920 uit de lokale mijn tot monument gemaakt.het kreeg een plaats bij het Sint Barbarabeeld op het pleintje bij de parochiekerk van H. Johannes de Doper en Pastoor van Ars.

Foto's: Leonie Robroek