Monseigneur Petrus Joseph Savelberg
|
Mgr. Petrus Joseph Savelberg werd op 10 februari 1827 in Heerlen geboren uit een vooraanstaande familie. Zijn vader Alex en moeder Elisabeth Mertens runden de stadsherberg. Vader Alex was o.a. gemeenteraadslid en lid van het kerkbestuur. Petrus Joseph volgde, na een korte studie aan de handelsschool, zijn roeping en studeerde in Rolduc en aan het Grootseminarie in Roermond. Een jaar voor zijn priesterwijding in 1854 door Mgr. Paredis, werd hij aangesteld als leraar Geschiedenis en Duitse Taal aan het Bisschoppelijk College te Roermond, waar hij de bijnaam “Valk” kreeg omdat hij alles zo nauwgezet in zich opnam. In 1856 vertrok hij naar het bisdom Trier om daar als leraar en rector van het klooster/pensionaat van de Zusters Franciscanessen op het Liebefraueneiland in de Rijn bij Bonn te werken. De bisschop riep hem zeven jaar later terug naar Limburg om in Schaesberg de parochie te versterken, waar hij als priester de zorg voor de armen op zich nam. Daartoe richtte hij de Vincentiusvereniging op en een klein huishoudschooltje. In 1865 werd hij kapelaan in Heerlen. |
In 1867 stichtte hij de congregatie van de Kleine Zusters van de Heilige Jozef, zeven jaar later de congregatie van de Broeders van de Heilige Jozef. Deze ordes dragen de zorg voor de opvang van de zieken, de wezen en de verstotelingen. Het Sint Jozefziekenhuis en het R.K.Sanatorium, beide toentertijd gelegen aan de Gasthuisstraat werden door Mrg. Savelberg opgericht. In 1964 werd dit bronzen beeld van Mgr. P. J. Savelberg met twee kinderen, aan de Putgraaf nabij de Kloostertuin geplaatst, en onthuld door de toenmalige gouverneur Van Rooy. Het is een ontwerp van de Haarlemse kunstenaar Marie Andriessen, geboren in 1897, van wie ook de beroemde ‘Dokwerker' is. Een dag na zijn 80ste verjaardag overleed hij, na een kortstondige ziekte, in het Moederhuis van de Congregatie. Hij werd begraven op het kerkhof bij de Broeders, en in 1960 herbegraven in de kapel van de Zusters aan de Gasthuisstraat. In 1988 werd hem de titel: “Eerbiedwaardige Dienaar Gods” toebedeeld. Naast de Pancratiuskerk kreeg “Mgr. Savelsberg” zijn nieuwe standplaats in 2005. |
Foto's: Leonie Robroek
Wie God ontmoet heeft…
De spildraad in zijn levenswerk was godsvertrouwen
daar hing hij doen en laten onbevreesd aan op…
God wist: op deze Petrus, steenrots, kan ik bouwen;
hij zoekt Mijn armen, kent de krotten van elk slop.
Hij durfde zonder instrumenten blind te vliegen:
Op onbekende koers in 't radarscherm van God.
Hij liet zich door geen schone schijn van geld bedriegen:
éérst kwamen mensen: zieken…armen…en hún lot!
Zijn helpers heeft hij zonder geld of goed gezonden
langs 't glibberige pad van hun onzekerheid;
Zij hebben naar zijn voorbeeld steeds hun doel gevonden
in 't onbaatzuchtig richtpunt van menslievendheid.
Wie God ontmoet heeft in de paupers van de straten,
die accepteert Zijn hulp als ongeschreven wet;
die twijfelt niet of poov're mensenhulp zal baten;
hij vindt Gods gironummer in oprecht gebed.
Gods diplomaat, die zachtheid aan gestrengheid paarde,
hij was een mens die troosten én bevelen kon.
De simp'le zielen en verschopten van de aarde
koesterden zich in milde warmte van zijn zon!
God, laat Uw Savelberg dácht zaligheden proeven,
die Jezus Christus eens aan ons als leidraad gaf.
Zijn grootst genot zal zijn: voortdurend te vertoeven
in 't hemels koren, dat ‘men' zag als 't aardse kaf!
Pol ten Breughel
Uit: Vergeet-mij-nietjes
Gedachtenisprentje
Gedachtenisprentje bij gelegenheid van het overlijden van Mgr. Petrus Joseph Savelberg en krantenknipsel uit "De Tijd", Godsdienstig en Staatkundig Dagblad, 12-02 1907.
